การหาคู่นั้นเป็นความต้องการทั่วไปในสังคมมนุษย์ แต่เรามาดูกันเถอะว่าก่อนจะเกิดทินเดอร์ขึ้น ชาวเราผ่านพ้นอะไรมาบ้าง

ในอดีตสมัยผู้คนยังป่าเถื่อนอุมบะๆ นั้น พวกเขาก็มักหาคู่โดยการเอากระบองตีหัวแฟนแล้วลากเข้าถ้ำ แต่ต่อมาเมื่อมนุษย์เจริญขึ้น การสื่อสารมวลชนดีขึ้น จึงมีการพัฒนาเทคนิคมากมายมาช่วยในการประกาศหาคู่ วันนี้เรามาดูประวัติของเรื่องนี้กัน

การหาคู่ออกสื่อเริ่มในปี 1695 เมื่อมีชายอายุ 30 ปีคนหนึ่งลงประกาศในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งของลอนดอนว่าเขาเป็นคนฐานะดี อยากหาผู้หญิงสาวดีๆ …ที่สำคัญคือรวย… หรือมีทรัพย์สินประมาณ 3,000 ปอนด์ เป็นคู่ (เทียบค่าเงินปัจจุบัน ประมาณ 12 ล้านบาท ไม่รู้กะมาตกถังข้าวสารไหม?)

ต่อมาพอถึงปี 1700 ก็มีการประกาศหาคู่ในหนังสือพิมพ์อย่างแพร่หลาย ที่สำคัญมันเป็นแหล่งเดียวที่ชาวเกย์จะใช้หาคู่ โดยมักใช้รหัสลับเช่นชื่อคล้ายผู้หญิง สื่อให้รู้ว่าตนเป็นเกย์ เนื่องจากตอนนั้นเกย์ในสังคมฝรั่งเป็นเรื่องผิดกฎหมาย ตำรวจรู้แกวก็แกะรอยตามไปทลายสถานที่นัดพบของคนพวกนี้บ่อยๆ

ปี 1727 มีประกาศหาคู่จากผู้หญิงเป็นครั้งแรก โดยหญิงสาวชื่อเฮนเลน มอริสสันพยายามอ้อนวอนให้บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ลงประกาศให้เธอสั้นๆ เพียงว่า “seeking someone nice to spend her life with” หรือ ”ต้องการหาคนดีสักคนมาใช้ชีวิตร่วมกัน” อนิจจาเนื่องจากสมัยนั้นสิทธิสตรีโลกยังอยู่ในระดับต่ำตม เธอจึงถูกจับเข้าโรงพยาบาลบ้าเป็นเวลาสี่สัปดาห์ด้วยข้อหาผิดผี

ปี 1841 ประกาศหาคู่ยังถูกมองว่าเป็นของพวกแปลกๆ ในสังคม แต่ก็มีพวกแปลกๆ มาโพสต์จริงๆ เช่นในมิวนิคมีบารอนอายุ 70 ปี คนนึงมาประกาศหา “หญิงสาวอายุ 16 ถึง 20 ซึ่งฟันดี และเท้าเล็ก”

แต่พอถึงกลางยุค 1800s ประกาศหาคู่กลับได้รับการยอมรับจากสาธารณชนมากขึ้น เพราะชนชั้นกลางมากขึ้น ไม่ค่อยมีเวลาว่างมาพิธีรีตองในการคู่เหมือนชนชั้นสูงแต่เข้าถึงหนังสือพิมพ์ พอสิ่งนี้บูมแล้วก็บูมเลย มีหนังสือพิมพ์เพื่อการหาคู่โดยเฉพาะเปิดขึ้นมามากมายเพื่อตอบรับความต้องการของสังคม

แต่พอสิ่งนี้บูมขึ้น พวกโจรผู้ร้ายก็เห็นช่องทางเหมือนกัน มีการสร้างโปรไฟล์ปลอมหรูๆ มาล่อคนที่กำลังหลงสเน่ห์ไปฆ่าชิงทรัพย์ มีข่าวคนหายตัวไปแล้วพบอีกทีเป็นศพจากการหลงไปกับประกาศหาคู่ คนยุคนั้นจึงรู้สึกกลัวประกาศชนิดนี้อยู่บ้าง

ต้นยุค 1900s การประกาศหาคู่ไม่ใช่แค่เรื่องของความโรแมนติก แต่มันทำได้ตรงไปตรงมา และ practical มากขึ้น เช่นมีโฆษณาว่า “อยากได้แม่บ้านอายุ 18-30 มาทำงานให้ และถ้าเหมาะกันก็อยากแต่งงานด้วย: ประกาศโดยพ่อม่ายอายุ 40 ปี มีหน้าที่การงานดีในบริษัทรถไฟ มีที่ดิน 75 เอเคอร์ มีบ้านในเมือง และมีลูกชายอายุ 13 ปี ทั้งนี้ถ้าแม่บ้านมีลูกติดก็ไม่ว่าอะไร จะเลี้ยงดูเป็นอย่างดี”

ต้นยุค 1900s เช่นกัน ประกาศหาคู่กลายเป็นที่นิยมของทหารที่เดินทางไปรบในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งโดยยังไร้คนรัก ส่วนใหญ่พวกเขาประกาศหาเพียง “เพื่อนทางจดหมาย” หรือผู้หญิงที่จะช่วยเขียนจดหมายให้กำลังใจ ไม่ให้ต้องรบพุ่งโดยเปล่าเปลี่ยวเกินไปนัก

ปี 1965 กลุ่มนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาด ประดิษฐ์โปรแกรม “Operation Match” ขึ้น ใช้จับคู่คน โดยลูกค้าจ่ายเพียงสามดอลล่าร์ ก็จะได้ลิสต์รายชื่อของคนที่เหมาะสมกับตนมากมายไว้ติดต่อ นับเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ตัวแรกที่ทำเพื่อการนี้

จากนั้นประกาศหาคู่ก็รุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ มีการทำเว็บไซต์ประกาศหาคู่ และแอพลิเคชันทางมือถือมากมายมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ จะเห็นได้ว่าไม่ว่าในยุคสมัยไหน ความปรารถนาที่จะพบคู่ครองที่ดีก็ไม่เคยห่างหายไปจากสังคมมนุษย์เลยนะครับ